VOLUME XXIX AUTUMN/WINTER 2024

Radiye Funda Karadeniz makalesinde, artan sınır duvarları ve derinleşen küresel bağlantı arasındaki çelişkiyi, değişen çok taraflılık perspektifiyle analiz ederek “çok taraflılığın krizi” tartışmalarını ele alıyor.

Hatice Çelik makalesinde Asya ve Avrupa'nın bağlantı girişimlerini (BRI, IMEC, Japonya-AB Ortaklığı) jeopolitik hedefler, potansiyeller, zorluklar ve sınırlamalar bağlamında analiz ederek, bu girişimlerin teknik veya ticari projelerden ziyade jeopolitik stratejiler olduğunu ortaya koyuyor.

Seçkin Köstem ve Melike Metintaş makalelerinde, Avrasya’da enerji ve ulaşım projeleri üzerinden bağlantı finansmanında çok taraflı kalkınma bankalarının (MDB'ler) rolünü inceliyor ve bu bankaların, özellikle Orta Koridor’a odaklanan yeniden yönelimleriyle jeopolitik ve ekonomik iş birliğine katkı sağladığını vurguluyorlar. 

Kenan Aslanlı, enerji ve ulaşım bağlantı projelerinin uygulanabilirliğini, jeopolitik dinamiklerin yanı sıra teknik detaylar, insan davranışı, ağlar ve finansal boyutlar gibi mikrotemeller üzerinden analiz ederek, bu projelerin devletlerden teknik kapasiteye sahip özel aktörlere güç kaydırma potansiyelini tartışıyor.

Tuba Eldem makalesinde, 21. yüzyılda küresel siyasette önemli bir alan haline gelen stratejik bağlantıyı, Çin’in Kuşak ve Yol Girişimi (BRI) gibi büyük projeler üzerinden ele alarak, bu yeni “rekabetçi bağlantısallık” dönemi ile geleneksel jeopolitik rekabet arasındaki farkları inceliyor ve bağlantı projelerinin küresel güç dinamiklerini nasıl yeniden şekillendirdiğini tartışıyor.

Özgür Tüfekçi, Muharrem Bayrak ve Hakan Uslu’nun makalesi Türkiye'nin Orta Koridor (MC) ülkeleriyle uluslararası ticaret üzerindeki potansiyel etkilerini, Türkiye'nin son yirmi yıldaki jeopolitik ve stratejik rolünü dikkate alarak inceliyor. Yapılan analiz, Türkiye'nin Orta Koridor ülkeleriyle ticaretinin, ithalatçı ülkelerin kişi başı GSYİH'si ve dini ile dilsel benzerlikleriyle pozitif bir korelasyona sahip olduğunu ve Orta Koridor ile ekonomik ilişkilerin güçlendirilmesinin önemli politika faydaları sağlayabileceğini gösteriyor.

Turan Gafarlı, Güney Kafkasya'nın jeopolitik önemini ve Zengezur Koridoru'nun, Azerbaycan’ın batı bölgelerini Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti ile bağlamayı amaçlayan stratejik rolünü inceliyor. İçsel siyasi ve ekonomik zorluklar ile İran, Türkiye ve Rusya gibi dışsal jeopolitik aktörlerin etkilerini analiz ederek, Zengezur Koridoru'nun Orta Koridor'a entegre olma potansiyelini ve bölgesel dinamikleri dönüştürme kapasitesini tartışıyor.

Rahman Nurdun, Çin'in Afrika'ya yönelik dış yardım politikalarının evrimini, Mao Zedong döneminde başlatılan ve ideolojik bir dayanışma sembolü olarak tasarlanan Tanzanya-Zambiya Demir Yolu (TAZARA) üzerinden inceleyerek, Çin'in yardım stratejilerindeki dönüşümü ve bu değişimin Kuşak ve Yol Girişimi'ne (BRI) etkilerini tartışıyor.

Bu sayıda ayrıca, Bilgehan Öztürk tarafından kaleme alınan Ankara ve Bağdat'ın 2003'ten bu yana gerilimli ilişkilerine rağmen önemli ekonomik faydalar vaat eden Kalkınma Yolu Projesi'ni (DRP) birlikte yürütme kararını incelediği, projenin her iki ülke için stratejik ortaklık kurma potansiyelini ve bölgesel istikrarı nasıl teşvik edebileceği konusunu tartıştığı bir yorum yazısı da bulunmaktadır.